هیچ وقت نمی تونی
بفهمی پشت خنده های کسی چقدر بغض جمع شده
پشت بیخیال گفتنش چقدر حرف نگفته
پشت بی تفاوتیاش چقدر دلتنگی...
پشت آرایش غلیظ یه زن چقدر عشق،دلشوره،اشک،شک پشت سکوت سنگین یه مرد چقدر غرور ،ترس،درد...
تو هیچوقت نمی تونی بفهمی
پشت دستای گره خورده
یه زن و مرد چقدر فاصله خوابیده
پشت تعهد شناسنامه ای شون چقدر هوس...پشت قیافه منطقیه یه آدم چقدر جنون،پشت عصبیت یه آدم چقدر مهربونی...پشت سر شلوغیای یکی چقدر تنهایی،پشت انزوای یکی چقدر دلیل...
تو هیچوقت یه زن خیابونی رو توو خونه اش ندیدی!همونطور که یه خانم جلسه ای رو توو خونه اش...تو از خاطرات کودکیه یه قاتل زنجیره ای، یه دزد حرفه ای،یه معتاد الکلی چیزی نمی دونی...تو خیلی وقتا،خیلی جاها،توو خیلی شرایط نبودی اما راجبش گفتی؛قضاوت کردی،رای دادی،محکوم کردی
«تو خدا نبودی اما خدایی کردی»