‍ مادر بزرگ با چارقدش اشکش را پاک کرد و گفت: آخ دلم می خواست عاشقی کنم ولی نشد ننه. اونقده دلم می خواست یه دمپختک را لب رودخونه بخوریم، نشد. 

دلم پر می کشید که حاجی بگه دوست دارم و نگفت .... 

گاهی وقتا یواشکی که کسی نبود، زیر چادر چند تا بشکن می زدم. 

آی می چسبید. 

گفت: بچه گی نکردم ، جوونی هم نکردم. 

یهو پیر شدم .... 

به چشمهای تارش نگاه کردم و حسرت ها را ورق زدم 

گفتم: مادر جون حالا بشکن بزن، بذار خالی شی 

گفت:حالا که دستام دیگه جون ندارن؟

انگشتای خشک شده اش رو بهم فشار داد ولی دیگه صدایی نداشتند.... 

خنده تلخی کرد و گفت: اینقدر به هم هیس نگید. 

بذار حرف بزنند

بذار زندگی کنند

همین