خاطره

در رقص واژه ها



در انتهــاے ڪوچهـ آذر
دختریست به نام یلدا
با موهــاے بلند و مشڪی 
پوستے سفید و گونهـ هــاے سرخ مثل انار 
دخترے ڪهـ منتظر است ڪسے بیاید 
و با عشق دقایق منجمدش را گرم ڪند
آواز با هــم بودטּ را در گوش هــایش زمزمهـ ڪند
و با دیدار هــاے ڪوتاهـ دوست داشتטּ هــاے تهـ نشیטּ شدهـ اش را تڪاטּ دهــد
ڪسے ڪهـ براے حال آشفتهـ اش حافظ بخواند 
و براے نگاهـ هــاے زمستانے اش ساز گرما بزند
سال هــاست ڪهـ هــمهــ دقیقه آخرِ
انتظارِ یلدا را جشטּ مے گیرند 
اما هــیچ ڪس نمیداند ڪهـ او تنهــا براے دیدטּ معشوقے انتظار میڪشد ڪهـ رسیدטּ بهـ آن امیدے محال است
زمستانِ سرد مقصد یلدایے بود 
ڪهـ با هــزاراטּ آرزو براے دیدار با تنهــا یارِ پنهــانے اش
بهــار
جادهـ طولانے پاییز را پیمودهـ بود
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• 


یلدا یعنے یادموטּ باشهـ زندگے انقدر ڪوتاهـ اما با ارزش و زیباست ڪهـ براے یڪ دقیقهـ بیشتر ڪنارهــم بودטּ باید جشטּ گرفت و شاد بود

۱

۲

۴۰

پسند

بازنشر