من غرورم را شکستم ..باز بی ما میروی

تا پی ببرد به نابوده های گم..
که در تو پنهان بود..

من عاشق احساس پر از اتش خویشم
خاکستر سردی چو تو با من ننشیند

متوجه نشدم منطورتونو جناب حمید

شاید اگه پنهان است می آوردم بهتر میشد..
منظورم دلیل تنهایی هاست . که از نابوده ها گر میگیرن.
نبودن هر چیزی که غمباره..
حالا سرا سیمه شدنم داره کشف یک حس و فضای گم شده در حضور یک حس جدید..
ببخشید منو پر حرفی کردم

باران که می بارد هر قطره میشود شبیه قطرات اشک..که هر شب گونهام را خیس میکند ...

خواهش میکنم قطعا من‌کم سوادم در شعر و شاعری

سید خعلی خوب بود ممنون‌

شما شعرو به کمال میفهمید شکی نیست..
جسارت شد.. عذر میخام

خواهش میکنم بزرگوارید