مهم نیست که چقدر دور و برت شلوغه.
فقط کافیه که  شب از راه برسه
اونجاست که میشی تنها ترین ادم این شهر
میشی یه آدم بی حال،یه آدم خسته‌ی خسته
یه آدم بهونه گیر بی حوصله که حوصله خودشم نداره.
جای جالبش اینجاست که فردای اون روز همه ازت یه لبخند زیبا میبینن.غافل از اینکه تموم شب با قلبت خلوت کرده بودی و تا خود صبح باهم اشک ریختید

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.