در یک کلام، کمال گرایی یعنی:

تمرکز بر نقص ها و ناتوانی های خود.

یعنی نادیده گرفتن توانایی های کنونی خود.

یعنی هیچ پنداشتن دستاوردهای کنونی خود.

که البته ریشه آن در احساس عدم لیاقت و کمبود عزت نفس است و در عین حال در عدم درک قانون تکامل است.