دیشب نفسم بوی تو بود و تو نبودی
دل مست سر کوی تو بود و تو نبودی

از حنجره ی عشق صدای تو شنیدم
گوشم به هیاهوی تو بود و تو نبودی

بر شاخه ی گل‌بوته ی تن تا نفسی داشت
دل قمری یاهوی تو بود و تو نبودی

بر گونه ی من گرد غریبانه مهتاب
آمیخته با بوی تو بود و تو نبودی

وقتی غزل چشم سیاه تو سرودم
شب مطلع گیسوی تو بود و تو نبودی

بی می سر من مست چنان بود که هر سنگ
ناز سر زانوی تو بود و تو نبودی

رفتم ز خود آن‌گونه که اندیشه بودن
باریک‌تر از موی تو بود و تو نبودی

آخر سر خود بر سر دیوار شکستم
مه آینه روی تو بود و تو نبودی...

یک جاے
دوست داشتنمان
ایراد دارد
ڪه شش ماهه فارغ میشویم
یک جاے بودنمان
ڪال است ڪه
تمام قد نیستیم
یک جاے رفتنمان
قرص نیست ڪه برمیگردیم
یک جاے حرف هابوسه ها
دست هامے لنگد
ڪه سرد میشویم
ڪه از دهان مے افتیم...
ما نوزادے نارسیم
با بند نافے پیچیده به دور احساس
ڪه عشق را از لوله می‌مڪیم
از پشت این دنیاے شیشه‌ای
چشم زمان در انتظار معجزه‌ای
خیره مانده به ما...

یکی میگفت :
چه دنیای بدی ...
حتی شاخه های گل هم خار دارند
دیگری گفت :چه دنیای خوبی
حتی شاخه های پر خار هم گل دارند
عظمت در نگاه است
نه در چیزی که می نگریم...

دﻭﺳـــــــﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﻪ ﺣــــﺮﻑ ﻧﯿـﺴــــﺖ!!!

ﺑﻪ ﻭﻗﺘــــﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﯿﺬﺍﺭﻩ
ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺷﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﻗﺎﺋﻞ میشه
ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﯾﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺖ ﺩﺍﺭه
ﺑﻪ ﺩﻟﮕﺮﻣﯿﻪ که بهت میده
"ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ" ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ:ﺟﺎ ﺧﺎﻟﯽ ﻫﺎﺷﻮ ﺑﺎ ﺗو پر کنه
ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗــــــــــﻮ،،

ﺟﺎ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨـه...

دعيني أقولُ بكلِّ اللغات التي تعرفينَ والتي لا تعرفينَ أُحبُّكِ أنتِ

بگذار با همه‌ی
زبان‌هایی که می‌دانی
و نمی‌دانی،
بگویم
دوستت دارم...‎

نزارقبانی

بگذار تو را
با لب احساس ببوسم

آهسته تر از
عطر گل یاس ببوسم

بگذار تو را
با نفس عشق و تمنا

پیوسته‌ تر از
هر چه که زیباست ببوسم..

‌‎‌‌‎‌‌‌

آئینِ شکستن ،، هنرِ سنگ دلان است
خونی که به دل میشود از جورِ زمان است

یک سینه سخن هست در این معرکه لیکن_
بُرّنده تر از بوسه ی شمشیر "زبان" است

چون کوه بر این فاصله ها تا که نشستیم
دل در گذرِ معجزه ی عشق جوان است

هیهات که در وحدتِ دل ،، گمشدگانیم
این موعظه چون قصّه ی موسی و شبان است

از گوهرِ دریایِ سخن فاش چه گوئیم؟
صد بغضِ فرو خورده در این گفته عیان است

قومی که نشان از غمِ دلدار ندارد
دیدیم که بر قافله اش کوچِ خزان است

نَذرکَردَم که اگر سهمِ مَن از عشق شدی

دو' سِه رَکعت غَزلِ شاد بِخوانَم هَر روز

عشقبازی کار بازی نیست ای دل سر بباز

زان که گوی عشق نتوان زد به چوگان هوس

#حافظ
‌ ‌‌‌‌ ‌

هنوز بین من و تو سکوت قانون است
سر گلایه ندارم ولی دلم خون است

اگر جنون همه حرف زندگی باشد
همیشه در سر ما زلف یار مضمون است

به عطر زلف تو شاید نسیم آغشته‌ست
که هرچه سرو در این باغ بید مجنون است

سری که شور ندارد به هیچ می‌ارزد
دلی که داغ ندارد به عشق مدیون است

دل من آینه توست، من خودت هستم !
بیا که وقت رسیدن به خویش اکنون است

لینک