پیشنهاد می‌کنم همین الآن دور تمام آدم‌هایی که تو را دوست ندارند و برای تو وقت نمی‌گذارند یک خط قرمز بکشی و از لیست اولویت‌هات خارجشان کنی.
آغازِ احساس بی ارزش بودن دقیقا از پایان روابط عمیق احساسی‌ست، درست همان‌جا که رابطه برای یکی از طرفین، تمام می‌شود و بار احساسیِ آن، مانند الاکلنگی که یک طرفش خالی‌ شده، تماما روی دوش آن یک نفری‌ می‌افتد که پایان رابطه را نپذیرفته و میان یک رابطه‌ی خالی دارد دست و پا می‌زند، یک نفری که احساس می‌کند پس زده شده و خواستنی نیست، که عزت نفس و هویت خودش را زیر سوال می‌بیند.

بخاطر خودباوری و آرامش خودت، باید عبور کنی از آدم‌‌هایی که آدمِ تو نیستند و حضورشان فقط ضعیف‌ترت می‌کند، آدم‌هایی که کنارشان آنقدر بی‌توجهی و بی‌مهری ناروا می‌بینی که احساس می‌کنی کافی نیستی، نه برای یک نفر، که برای جهان!

همه‌ی آدم‌ها، معمولی‌اند، خیلی مهم است که آدم‌ معمولی‌هایی که برای خودت مهمشان کردی، نسبت به تو چه احساس و رفتاری داشته‌باشند، که اگر دوستت نداشته‌باشند، تو را نپذیرند یا به تو توجهی نکنند، احساس پوچی و بی‌ارزشی عمیق، دنیای درون تو را از هم می‌پاشد.
خیلی مهم است به کسی اهمیت بدهی که به تو اهمیت می‌دهد و تو را دوست دارد، خیلی مهم است...