به سَرم زَد يِك شَب ناشناس اِمتحانش كُنم

بازىِ خَطرناكى بود اَما به ريسكَش مي ارزيد..!
+سَلام
-سَلام،شُما؟
+غَريبه
خُدا خَدا ميكَردم كه ديگَر پيامى نَگيرم..
آخَر قَرارمان اين بود كه ناشِناسى واردِ حَريممان نَشَوَد..
-ميشه خودتونو مُعرفى كُنيد؟
نِوشتمُ نِوشت..
ساعَتها بَرايم گُفت..
از تَنهايى اش..
از گُذشته اَش كه پاك بود از آدمها..
ناليد از عَشقهاى اِمروزى..
گُفت مُنتَظِر اَست يِك دانه نابَش سرِ راهش قَرار گيرَد..
با شُماره ىِ خودَم پيغام دادَم جَواب نَداد..
براىِ غَريبه اَما،..
حاضِر بود جانَش را بِدَهَد..
عَجيب بود كه ديگَر خَبرى از شُلوغىِ كارَش نَبود..
عَجيب بود كه ديگَر دَستش هَم بنَد نَبود..
عَجيب بود،هَمه چيز عَجيب بود..
بَعد از سالها،..
مَرا با غَريبه اى عَوَض كَرد كه خودم بودَم..
گاهى دَر زِندگى غَريبه شَويد..!
آدَمها گاهى غَريبه ها را به عِشقشان تَرجيح ميدَهَند..!

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.