لابه لای دوست داشتن های یکدیگر زندگی کنید 

و به خود آویزش کنید ...

شب ها روی سرتان بکشید و هر صبح صورتتان را با آن بشوئید و تمام روز آن را با خود به همراه داشته باشید ...

مثل دعای خیرِ مادرتان ، مثل لبخندِ روی لبتان یا ساعتِ مُچی تان و هزاران چیزی که هرروز با شما همراهند ...

همدیگر را ساده دوست داشته باشید

گاهی به اندازه یِ تعارفِ یک برش سیبِ ترش ...

باز هم میگویم که دوست داشتنِ یار را همیشه با خود به همراه داشته باشید و با آن نفس بکشید

و فراموش نکنید زندگی بدونِ دوست داشتن و دوست داشته شدن چیزی نیست جز یک
مُشت دلیلِ علمیِ گردشِ زمین به دورِ خورشید و پدید آمدنِ روز و شب ...