عشق؛ اتفاق نیست
که با آمدن و رفتن ها از چشم بیافتد
عشق؛ تویی !
وجودت که عشق باشد
می بخشی تمامِ مهربانیت را
حالا اینکه بی حرمتی می کنند
با نامِ عشق. . .
حالا اینکه تفاوتِ آغوش
و بوسه هایِ عاشقانه را نمی فهمند
حالا اینکه تو عاشق
بوده ای و عاشقی کرده ای
و ندیدند
عشق؛ باز هم همان عشق است
مثلِ خدا
که ما بی مهر می شویم. .
ما فراموشش می کنیم
ما نمی بینیم دستانِ نوازشگرش را
اما او باز هم خدایی می کند
باز هم دلش برایِ خنده هایِ ما
تنگ می شود . . .
پسند
موردی برای نمایش وجود ندارد.
