نسل مزخرفی بودیم، نسل انتخاب بین بد و بدتر.. به ما که رسید رودخانه ها خشکید، جنگل ها سوخت و ابر ها نبارید. دل به هر کس دادیم، قبل از ما دل داده بود، نسلی هستیم نه به پدرمان رفتیم و نه به مادرمان.. بلکه به فنا رفتیم. نسلی هستیم از بیرون تحریم شدیم، از داخل فیلتر. نسل دیدن و نداشتن، خواستن و نتوانستن، رفتن و نرسیدن.
نسل آرزو های که تا آخرش بر دل ماند، نسل آهنگ های سوزناک، نسل طلاق هفتاد درصد، نسل ماندن سر بی راهی، نسل جمله های کوروش و دکتر شریعتی، نسل کادوهای یواشکی.. یادمان باشد وقتی به جهنم رفتیم بگوییم یادش بخیر آن دنیا هم‌‌ جهنمی داشتیم، سگ دو زدیم برای آغاز راهی که قبل از ما هزاران نفر به آخر خطش رسیده بودند
تنها نسلی هستیم که هرگز نخواهیم گفت جوانی کجایی که یادت بخیر /: