مادرم
می گوید مهربان و بخشنده باش، حتی با کسی که مطمئن نیستی شایسته اش باشد.
و
از یاد نبر درون همه آدم ها توفان برپاست، مثل درون خودت.
از یاد نبر درون همه آدم ها توفان برپاست، مثل درون خودت.
نیمی از جانت را
صرف مهربانی کن، و نیم دیگرش را نگه دار برای التیام دردهایی که ناسپاسی
پیشکشت خواهد کرد.
صرف مهربانی کن، و نیم دیگرش را نگه دار برای التیام دردهایی که ناسپاسی
پیشکشت خواهد کرد.
کم کم یاد میگیری بی منت و بی توقع دوست بداری و ببخشی و
رنگی به دنیای تیره بپاشی.
رنگی به دنیای تیره بپاشی.
از یاد نبر مهرورزیدن قبل از همه محبتی است به
خودت...
خودت...
و من معتقدم اگر مثل مادرم بزرگ نیستم، دست کم می توانم بیاموزم در
همه حال، حرمت انسان را نگه دارم، حرمت همه را
همه حال، حرمت انسان را نگه دارم، حرمت همه را
پسند
موردی برای نمایش وجود ندارد.
بازنشر
موردی برای نمایش وجود ندارد.