از هر کی بگذرم از خودهِ عوضیم نمیگذرم : (
لعنت ...لعنت ب هر چی پوچِ الکی ..
علم روانشناسی میگه کسایی که عاشق رنگ سیاه هستن، در حقیقت، رنگی ترین افکار رو دارن
و این یک تناقضِ بسیار زیباست: )
زندگیمون شده قبرستونه نسخه هایی از خودمون که با هر تصمیم اشتباه کُشتیم ..
ما کیستیم!
جز آدمیانی که سراپا در تزلزل اند
و نم نم غم از وجودشان چکه میکند...
دوری ات دوری یک شاه زِ یک مملکت است
غم دلتنگیِ شب هایِ رضاخان سلام..!
شاید حوالی یک شبـ
یک نفر بیاید که رفتنشـ
دلیل تمام دلتنگی هاستـ...
مرگ مردن نیستـ
و مرگ تنها نفس نکشیدن نیس
من مردگان بیشماری را دیده ام کـ
راه میرفتند
حرف میزدند
سیگار میکشیدند...
قلب موجود وحشییه ، واسه همینه ڪه دنده هامون مثل یڪ قفس عمل میکنه...
ای خوش آن وقتـ که مارا دلِ بی غم بودستـ...
هعی..
حرفایی ک شبا بهتون میزننُ جدی بگیرید ..
چون مغز خوابیدع و قلب حرف میزنع..
سبز ماندن میانِ ویرانـی ..ریشه میخواهـد...!
حـق مان به آرزو بدل شـد ...!
به نظرم بهترین تشبیه رو برای عجز و حسرت ناشی از دلتنگی نزار قبانی داره... میگه «ولا شيء يشبه الحنين سوى طائر ينظر إلى السماء بحسرة وقد كُسر جناحه» هیچ چیز شبیه «دلتنگی» نیست..مگر پرندهای شکستهبال که با دریغ و حسرت به آسمان نگاه میکند...
deli :)
همینه ک هس
.
آهانج.