بر «روی اعصاب»، هی می‌روی راه // من میزنم «قاط» ، از دست تو آه 

هر بار دادم، یک «سوتی»‌ای من// «جیک ثانیه» کوه، سازی از آن کاه 

هر روز آری، با «ضد حالی»// کفرم درآری، استغفرالله

با «مخ زدن‌ها»، بعدش دوباره // خر می‌شوم باز، من خواه و ناخواه

«اند مرامم» ، چون بره رامم //«دودره باز»ی، مانند روباه

«اسکول» که باشی، «پیچاندن» تو // کلی «دهد حال»، بر دلبرت گاه

«کل‌کل» نکن با، حافظ که محسن // خیلی «خفن» شد، این شعر کوتاه

محسن مردانی