به او گفتم عمر من است،
یعنی که در او زندگی می‌کنم.
رودخانه‌ای هستم که او بستر من است
و بی ‌او قلب من هرز می‌رود.

شاهرخ_مسکوب

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.