من شیفته ی انسانهایی هستم که تنهایی شان را شناخته اند؛ با او حرف زده اند چای خورده اند در آغوشش گرفته و همچون گنجی گران بها از آن مراقبت کرده و می کنند.آنها انسانهایی رشد یافته اند که در آنسوی وابستگی یعنی استقلال ایستاده اند و اگر روزی به کسی اجازه ی ورود به حریم تنهایی شان را بدهند به این دلیل است که او را همچون تنهایی خود ارزشمند یافته اند و این بدان معناست.که او نیز انسان رشد یافته ی دیگری ست.


پسند

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.