لابد زمانهای قدیم اینطور بوده، که دلشان به چشمشان وصل بوده. که فقط هرچه را میدیدند دوست میداشتند و مهرشان از کسانی که دیگر نمیدیدند قطع میشد. حتما اینطور بوده که برایش ضربالمثل ساختهاند. و الا این روزها از دل نرود هر آن که از دیده برفت...
حتی اگر عکسش را توی گوشیات نداشته باشی، حتی اگر درِ تکنولوژی را به روی خودت ببندی تا مبادا چشمت به خانههای مجازیاش بیفتد، باز هم، باز هم، باز هم از دل نمیرود که نمیرود...
این دل معلوم نیست به کجا وصل است،
معلوم نیست کدام کشور پیشرفته سِروِرهایش را ساپورت میکند که گیرندهاش اینقدر قویست. که باز هم با یادی، خاطرهای، شباهتی میلرزد و آلارم میدهد.
کاش دل هم چینی بود، تقلبی بود تا شاید مَثَل قدیمیمان رنگ حقیقت به خود میگرفت.تا شاید از دل هم میرفت آن که مدتهاست از دیده رفته...
ali.n
سلام و عرض ادب بزرگوار ...
بسیار زیبا به تصویر کشیدید این موضوع رو ...
البته شهریار هم عصر ما ، در جواب این شعر جامی گفته که : یک عمر گذشت و عاقبت فهمیدیم... از دل نرود هر آنکه از دیده رود!
به قول یکی از دوستان که میگفت ....عشق واقعی زیر خاک هم آنتن میده
مهتاب
سلام و عرض ادب بزرگوار ...

بسیار زیبا به تصویر کشیدید این موضوع رو ...
البته شهریار هم عصر ما ، در جواب این شعر جامی گفته که : یک عمر گذشت و عاقبت فهمیدیم... از دل نرود هر آنکه از دیده رود!
به قول یکی از دوستان که میگفت ....عشق واقعی زیر خاک هم آنتن میده
سلام بزرگوار، سپاس از لطف و نگاه دقیقتون...
چقدر خوب گفتید، گاهی یه جمله مثل «عشق واقعی زیر خاک هم آنتن میده» از هزار شعر عاشقانه تاثیرگذارتره...
و شهریار چقدر خوب حال دل آدم رو میفهمه، انگار بعضی احساسات از جنس موندگارن، حتی اگر از چشم برن، از دل نمیرن...
حضورتون باعث افتخاره، ممنونم
Shahed
لایک
مهتاب
لایک
ممنونم
ali.n
سلام بزرگوار، سپاس از لطف و نگاه دقیقتون...

چقدر خوب گفتید، گاهی یه جمله مثل «عشق واقعی زیر خاک هم آنتن میده» از هزار شعر عاشقانه تاثیرگذارتره...
و شهریار چقدر خوب حال دل آدم رو میفهمه، انگار بعضی احساسات از جنس موندگارن، حتی اگر از چشم برن، از دل نمیرن...
حضورتون باعث افتخاره، ممنونم
زنده باشید بزرگوار