انسان های هم فرکانس همدیگر را پیدا می کنند..
حتی از فاصله های دور…
از انتهای افقهای دور و نزدیک.. انگار. جایی نوشته بود که اینها باید در یک مدار باشند.. یک روزی .. یک جایی است که باید با هم ، برخورد کنند… آنوقت…
میشوند همدم، میشوند دوست، میشوند رفیق..
اصلا میشوند هم شکل… مهرشان آکنده از همه ….
حرفهایشان میشود آرامش…
خنده شان، کلامشان می نشیند روی طاقچه دلتان.. نباشند دلتنگشان میشوی..
هی همدیگر را مرور می کنند..
از هم خاطره می سازند….
مدام گوش بزنگ کلمات و ایده ها هستند.. و یادمان باشد..
حضور هیچکس اتفاقی نیست.
مهربانو
با نهایت احترام و تحسین، چه متن پراحساس و زیبایی بود... ✨🕊️
واقعاً بعضی آدمها با ما «همفرکانس»اند... حتی اگر هزاران کیلومتر دورتر باشند، باز هم دلهاشان به هم نزدیکه 💫🌍
نه زمان میتونه مانع بشه، نه فاصله...
حضورشون میچسبه مثل چای داغ تو یه عصر بارونی ☕️🌧️
حرفهاشون مینشینه روی دل، لبخندشون میمونه توی ذهن، و نبودشون... جای خالیش فریاد میزنه ????💭
این جور آدمها، اتفاقی نیستن... تقدیریان... هدیهای از طرف خداوند 🌈❤️
سپاس بابت این متن دلنشین و تأثیرگذار 🌸📚????
g.h.o.l.a.m.a.l.i
ممنونم خواهش
خدا هر که رو دوس داشته باش اینطور آدم های سر راهش قرار میده