اگر برگی فرو افتاد
در این رسوائی ِ سر ریز
غروب زرد نمایان شد
در این دلتنگی ِ یکریز
اگر اشکی
اگر بُغضی
گلو گیر نگاهت شد
صدای باد ِ آواره
بخود پیچید و آهت شد
اگر ابری ترین باران
به رعدی غُرشی سر داد
اگر آبان ترین غوغا
خزان را شور ِ آذر داد
بدان این را که پاییز است
صبوح عشق لب ریز است
بدان فرصت ....................
