شرم میکنم با ترازوی یه کودک
گرسنه کنار خیابون سیری
خودم رو وزن کنم
ای کاش یه ماه موظف بودیم
از اذان صبح تا غروب آفتاب
فقرا رو سیر کنیم نه این که
گرسنگی و تشنگی بکشیم
تا فقط رنج فقرا رو درک کنیم
اره رفیق هزاران افسوس که
دیری هست که وا مونده آیم
در ظاهر دین دهان ما پر شده
از غلظت تلفظ حرف (ض)
در کلمه (ولاظالین)ولی
غافل از اینکه خودمون عمری هست
در گمراهی داریم به سر میبریم
واقعا ما به کجا میریم ؟