تو آدم اصیلی هستی؛
اگه از شادی و خوشبختی آدم‌ها لذت می‌بری.
اگه از آسیب و زمین خوردن دیگران اندوهگین میشی.
اگه در صلحی با خودت و با جهان و آدم‌ها.
اگه کدورتی از کسی به دلت نمی‌گیری و اگه انقدر وسیع و آرومی که بدی‌ها و قضاوت‌ها رو مثل سنگ‌ریزه‌های کوچیکی تو خودت حل می‌کنی و اجازه نمیدی هر کلام و نگاه و رفتاری تو رو به‌هم بریزه.
تو آدم اصیلی هستی اگه در جهان بی‌عاطفه‌ و جنجال‌محور آدم‌ها، مهربون و نجیب و آروم موندی.
تو داری قهوه‌ات رو می‌نوشی، تو همون‌حاله که دیگران برای مسائل کوچک و بی‌اهمیت، به جون هم افتادن….