برایت از زمستان رفتنی می‌نویسم، از بهارِ آمدنی. تو هم قول بده این بهار شکوفه‌های بوسه ات را پس نگیری.

من درخت تنهای این باغچه ام که دلش به آمدنت خوش است هر بار به شکلی تازه تجلی کن در من

پرنده باش،

شکوفه باش،

اصلا هر چه می‌خواهی باش،

فقط بمان!

باش.