متاسفانه یا خوشبختانه دلم تنگ می‌شه. دلتنگی بهم احساس زنده بودن می‌ده، یادم می‌ندازه هنوز هم دلی دارم که تنگ بشه، که حس کنه. این روزا خوشحالم بابت آدم‌هایی که هستن و بهم یاد می‌دن که دوست داشته باشم و ممنونم از آدم‌هایی که نیستن و بهم یاد دادن دلتنگی رو. بله، دلتنگ بودن رو‌ یاد گرفتم. یاد گرفتم هر آدمی یک جایی توی قلبم داره که وقتی نیست خالیه، پوچه. شاید قلبم سعی می‌کنه اون جای خالی رو پر کنه و ببنده و واسه همینه که تنگ می‌شه و وقتی به کسی می‌گیم دلمون براش تنگ شده در اصل داریم بهش یادآوری می‌کنیم که جاش تو قلبمون داره از بین می‌ره و باید بجنبه.

از دل نوشتم.....