حالا تو آن دورها
آنجا که دست‎های مرا کم داری
هرچه بمانی
شوق دیدارت، بیشتر
و طاقت دل
کمتر می‎شود
حواست باشد
برای دوست داشتنت
حتی یک دل کم‎َست
چه برسد به دلی نصفه نیمه
خورده شده‎یِ موریانه‎ِی دلتنگی

ثانی