ابرها را، بادها را، گلها را،
کتاب‌ها را دوست بدار ...
دردِ شاخه‌ی خشکیده را دریاب ...
و دردِ ستاره‌ای را که خاموش می‌شود،
و درد جانوری مجروح را،
اما بیش از همه، درد انسان‌ها را دریاب ...
بگذار طبیعتِ غنی شادمانت کند ...
بگذار نور و تاریکی شادی‌ات بخشند ...
بگذار چهار فصل به وجدت آورند ...
اما بیش از همه بگذار انسان‌ها،
شادمانت کنند ...