تحمل پذیر نیست
سهم بی‌مقدار من از داشتن تو...
همچون دیدار الماسی قیمتی
از پشت حصارهای دور دست حسرت،،
و شیشه های ضخیم فاصله؛
اما گاهی بیا...
و دستهای موزون شعرت را
در دستان تهی مانده‌ی ادراکم بگذار؛
من از تنهایی واژه‌های بی‌آهنگ
می ترسم.

پسند

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.