معبودِ‌زیبایِ‌من!

دُعآءَ مَنْ اَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ
وَرَفَضَتْهُ اَحِبَتُّهُ
وَعَظُمَتْ فَجيعَتُهُ

می‌خوانمت؛ خواندن آن که...
معتمدانش او را واگذاشته‏‌اند ...
و دوستانش او را ترک گفته‏‌اند ...
و درد جانکاه‌ش بزرگ شده است!