نیستی کنارم
اسیر خانه شده ام
تا خلق نبیند این تنهایی و دلتنگی مرا
نیستی
پنجره
آب
آینه
جاده
حتی شمعدانی کنار پنجره
نبودنت را فریاد میزند
نیستی
چای سرد
قهوه تلخ
صندلی خالی تو
هیچ کدام دیگر نه طعمی دارد و نه فالی
سیاه کرده ام چشمان را به روی همه
نیستی و نمی‌دانی
بیقرار سراغت را از هر نسیم
از پرنده مهاجر میگیرم
نیستی و نفس برایم سخت است
نیستی و نفس برایم حرام است
نیستی ... .
اسیر خانه شده ام
تا خلق نبیند این تنهایی و دلتنگی مرا
نیستی
پنجره
آب
آینه
جاده
حتی شمعدانی کنار پنجره
نبودنت را فریاد میزند
نیستی
چای سرد
قهوه تلخ
صندلی خالی تو
هیچ کدام دیگر نه طعمی دارد و نه فالی
سیاه کرده ام چشمان را به روی همه
نیستی و نمی‌دانی
بیقرار سراغت را از هر نسیم
از پرنده مهاجر میگیرم
نیستی و نفس برایم سخت است
نیستی و نفس برایم حرام است
نیستی ... .
پسند
موردی برای نمایش وجود ندارد.
بازنشر
موردی برای نمایش وجود ندارد.
پرهام محمدی
خیلی زیبا بود
امید کرم زاده
لایک
سایه
امید کرم زاده
A.afshar
نبودن‌هایی هست
که هیچ بودنی جبرانشان نمی کند...
کسانی هستند که هرگز تکرار نمی شوند ...
حرف‌هایی هست که
معنی‌‌شان را خیلی دیر می‌‌فهمیم ،
خاطراتی هست که هیچگاه فراموش نمی شود...
اصولا در زندگی احساسات غریبی هست که تعریف نمی شوند...
بعضی حس ها خاص و نابند
مثل بعضی آدم ها...!!
سایه