2- شاید هم هیچگاه این سلاح ها و جنگنده ها به ایران نرسند، روس ها صرفا وعده هایی بدهند و ایران را در موقعیتی قرار دهند تا امتیازات مورد نظر خود را کسب کنند و بعد خلف وعده کنند.

3- روس ها هیچگاه ایران را به چشم متحد ندیده اند، نشانه های آن بسیار است، اعتمادی هم در سطح یک کشور متحد به ایران ندارند، بنابراین هنوز معلوم نیست چه نوعی سلاحی را قرار است به ایران بدهند. آیا این سلاح ها و جنگنده ها همان ادواتی خواهند بود که سفارش داده ایم؟

4- با وجود آنکه هر از گاهی فردی یا نماینده ای چیزی درباره خرید این تسلیحات روسی می گوید اما هنوز هیچ مقامی رسمی خبر ورود این تسلیحات به ایران را نداده است. بنابراین هنوز نمی توانیم با اطمینان بگوییم که خریدهای جدید نظامی ای در راه ایران است. به ویژه منبع آنچه گفته می شود بیشتر در سطح رسانه های روسی است که جنبه رسمی ندارد و معلوم نیست چقدر مطابق با واقعیت باشد.

5- ما از روسیه سابقه خرید سامانه های اس – 300 را داشتیم که با تاخیر بسیار به دست ما رسید. روس ها بعد از اینکه اس – 300 را به ایران دادند، اس – 400 را به ترکیه و دیگر کشورها نیز فروختند، با این هدف که