در Delnawazan
تُنگی مِیِ لعل خواهم و دیوانی، سد رمقی باید و نصف نانی؛ وآنگه من و تو نشسته در ویرانی، خوش تر بود از ملکت سلطانی ! / منصوب به ( خیام حکیم )