تُنگی مِیِ لعل خواهم و دیوانی،
سد رمقی باید و نصف نانی؛

وآنگه من و تو نشسته در ویرانی،
خوش تر بود از ملکت سلطانی !
/
منصوب به
( خیام حکیم )

/


... !/

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر