در با مولانا
چند گَهی، فاتحه خوانت کنم از پسِ آن، شاه جهانت کنم پیر شدی در غم ما، باک نیست پیر بیا ، تا که جوانت کنم ... آنچ محال است تصور دهم وجه محالیش بیانت کنم / ( مولانای جان ) /