Delnawazan

نامه هایت در صندوق پستی من
کبوترانی خانگی اند
بی تاب خفتن در دست هایم
یاس هایی سفیدند
به خاطر سفیدی یاس ها از تو ممنونم
می پرسی در غیابت چه کرده ام؟
غیبتت!؟
تو در من بودی
با چمدانت در پیاده روهای ذهنم راه رفته‏یی
ویزای تو پیش من استُ
بلیط سفرت!
ممنوع الخروجی
از مرزهای قلب من
ممنوع الخروجی
از سرزمین احساسم
...
نامه هایت کوهی از یاقوت است
در صندوق پستی من
از بیروت پرسیده بودی
میدان ها و قهوه خانه های بیروت
بندرها وُ هتل ها وُ کشتی هایش
همه وُ همه در چشم های تو جا دارند
چشم که ببندی
بیروت گم می شود.

نازنین لیلای من امشب برایم ناز کن
ساز دلتنگی مزن آغوش خود را باز کن
من نمیدانم چه شد گشتی تمام هستیم
بال بگشا امشبی را سوی من پرواز کن
شعر لالایی بخوان در گوش من ای نازنین
باصدای دلنشینت بر دلم اعجاز کن
آمدی خوش آمدی,مهمان به قلب خسته ام
اه,ای لیلای من این عشق را احساس کن
مثل مرغ بیکسی کنج قفس کز کرده ام
رحم کن امشب بیا قفل قفس را باز کن
همنفس شو با نفس هایم ز من کن دلبری
بوسه ای بر چین و این حال مرا پر, راز کن....!!!

تو را در باد گم کرد

و به انتظار نشست
و نمی دانست
مسافران باد را بازگشتی نیست...

هر چه‌قدر هم که به وقتِ پریشونیت محتاجِ تنهایی و سکوتی،
یادت نره که...
یه زنِ آشفته رو هیچ وقت نباید
بی‌حرف و تنها رها کرد به حالِ خودش!
مشکلاتِ هیچ زنی
با منطق و استدلالِ مردانه‌یِ تو حل نمیشه...!
بزرگترین غم هایِ یه زن رو میشه
با چند تا جمله‌یِ عاشقانه ...
و یه بوسه و آغوش...
و کمی نوازش ...
و یک دوستت دارم از بین برد...
یادت باشه قهرمانِ قصه‌هایِ زنی
که بهت پناه میاره خدایِ احساسه،
نه منطق!