بَرگـ نآرنجی

و این هم غروب زیبآی دریا🦋
به وقتِ امشب🧡

شادیِ جان اگر تویی،نیست غمِ جهان مرا🧡

Free the butterflies in you.

پروانه‌های درونت رو رها کن 🦋

کاش می‌آمدی
این‌ روزها احتیاج دارم قلب انسان دیگری کنار قلب من بتپد.🤍

قهوه بنوشید؛
یک کتاب خوب بخوانید؛
به یک موسیقی فوق العاده گوش دهید
و دقایقی به هیچ چیز فکر نکنید؛
شاید معنی زندگی همین باشد...☕🌱

 من می‌توانم
جای سیگار نقاشی بکشم
با دوغ مست کنم
با وسایل خانه تمام شب را تانگو برقصم
و به جای تو
بالشتک دوران کودکی‌ام را در آغوش بگیرم
تو برای فراموش کردن کسی که بی‌نظیر
دوستت داشت
چه خواهی کرد؟🤍

پاییز جان ..!
تا می‌توانی زرد شو ...
انارهایت را قرمز کن ...
برگ‌هایت را ببار ...
خیالت هم راحت ...
ما حالمان خوب است ...!🧡

دو عدد کیوتچه در قالب یک تصویر 🤍

یه روزی آدما بر میگردن،
اما دقیقا زمانی که از اون ها کوچ کردی...🦋

خرمالو میوه دلتنگیه. اگر کال بچینیش، گسه، دهنت رو جمع می‌کنه. اگر صبر کنی تا کمی برسه، هم بهت مزه میده هم دوباره دهنت رو جمع می‌کنه. اما اگر بذاری کامل برسه، بعد از اولین باران سیر پاییزی، اونموقع‌ست که دیگه وقت همه‌چیزه. می‌رسی به اونجا که سیمین غانم رسیده بود: «من می‌خوام یه دسته گل به آب بدم، آرزوهامو به یک حباب بدم.»🧡

تو برای من اون نوری هستی که وقتی به هیچی امید ندارم تو زندگیم می‌تابه.
تو برای من اون گل خشک لای کتابی که هر وقت ببینمش لبخند میزنم.
تو برای من اون آهنگی که بارها و بارها بهش گوش میدم و ازش خسته نمیشم.
تو برای من اون فکر قشنگی که وقتی میاد تو سرم، همه متوجه لبخندم میشن.
تو به همه چیز معنی میدی!
مثل واژه به شعر، مثل قلب به جسم، مثل ماه به شب، مثل خودت به زندگیم.
در واقع تو برای من همون دلیلی هستی که مدت‌ها دنبالش می‌گشتم، تا به خاطرش زندگی کنم.🦋

تو...
اگه رنگ بودى، میشدی آبیِ دریا..
اگه ميوه بودى، میشدی توت فرنگی..
اگه غذا بودى، میشدی پیتزا..
اگه حس بودی، میشدی حس جنگلای شمال..
اگه شهر بودی میشدی پاریس..
اگه ازم بپرسن تو شبیه چی هستی: " میگم تو همونی که شبیه هیچکسی نیستی..❤️

دل به هر کَس که سپردیم پریشان تر ساخت
این قیامتکده را هیچکَس آباد نکرد...🦋

می‌وزم، می‌بارم، می‌تابم.
آسمانم
ستارگان و زمین،
و گندمِ عطرآگینی که دانه می‌بندد
رقصان
در جانِ سبزِ خویش.🌱

خسته‌ام
مثل در آغوش کسی جا نشدن..🧡

براى رفتن
‏نه خداحافظى می‌خواستم
‏نه راه و نه چمدان؛
‏در سرم، درى باز بود
‏كه بستم و رفتم.🦋