با مولانا

كعبـه يك سـنگ نشـانى اسـت
كـه راه گـُم نشود .
؛
حـاجى أحـرامِ دگـر بــنــد
بـبـين يــار كـجـاسـت .
/
( مولاناى حان )
/

... !/

لینک

با مولانا

اين جهان بي من مباش…

ای کرده تو مهمانم در پیش درآ جانم
زان روی که حیرانم
من خانه نمی‌دانم
؛
ای گشته ز تو واله هم شهر و هم اهل ده
کو خانه؟ نشانم ده،
من خانه نمی‌دانم
؛
من عاشق و مشتاقم من شهره‌ ی آفاقم
رحم آر و مکن طاقم
من خانه نمی‌دانم
/
( مولانای جان )
/

... !/

ای در دل من میل و تمنا همه تو
و ندر سـر من مایه سودا همه تو

هرچنـــــد به روزگار در می‌نگرم
امروز هـمه تویی و فردا همه تو

# مولانا

#خاطره_نوشت

قبل از رخداد شوم کرونا که دانشگاه ها کاملاً حضوری بود در یکی از مباحثی که البته در حوزه سیاست بود خیلی اتفاقی و بر اساس موضوع ترکیه و سِیر دوران این کشور به قونیه و موضوع مولانا رسیدیم. یکی از دانشجوها در مورد دلیل علاقه ی بیش از حد ما ایرانی ها به مولانا سوال کرد بخصوص توی این سالهای اخیر. نظر من این بود که انسان ذاتاً کمال گراست و بخصوص پیشینه ی ما ایرانی ها اگر بررسی بشه این نکته رو در مورد ما ایرانی ها به خوبی در طول تاریخ اثبات میکنه. من اعتقاد دارم اشعار سعدی از بُعد عاشقانه خواننده رو مجذوب میکنه، حافظ از بُعد عرفان خواننده رو سیراب می کنه و کمال عشق و عرفان رو در اشعار حضرت مولانا میشه به وضوح دید. و یکی از دلایلی که اشعار مولانا بخصوص توی این سالها در جامعه ی ما به وفور طرفداران بیشتری پیدا کرده همین کمالی است که در اشعار مولانا وجود داره و البته در کنارش همون خصیصه ذاتی کمال گرایی انسان.

پيش آي دمي جانم ، زين بيش مرنجانم
اي دلبر خندانم ، آهسته که سرمستم

نوشته : رضا.. اردیبهشت 1401

#با_مولانا

این جا كسی است پنهان
همچون خیال در دل...
اما فروغِ رویش
اركان من گرفته
؛
یاران دل شكسته
بر صدر دل نشسته
مستان و می‌پرستان
میدان من گرفته
/
دیوان شمس
( مولانای جان )
/

... !/

اندر دل من..

ما خاک تُرا
به آب زمزم ندهیم
شادی نستانیم و
از این غم ندهیم
؛
این صورت ما
نصیب آدمیانست
از صورت تو
آب به آدم ندهیم
/
( مولانای جان )
/

... !/