| | mina |
| | ۳۲۹ پست |
| | ۳۵۵ دنبال‌کننده |
| | ۵,۸۳۱ امتیاز |
| | زن، متاهل |
| | ۱۳۴۲/۱۱/۰۷ |
| | مهربون |
| | فوق ديپلم |
| | کارمند |
| | دین اسلام |
| | ايران، سمنان |
| | زندگی با همسر و فرزند |
| | سیگار نميکشم |
| | وبلاگ نویسی |
تصاویر اخیر
گفت : از دوست چه خواهی
که تو را شــــــاد کند.
گفتم : از دوست همین بس
که ز ما یـــــــاد کند.
تقدیم به شما دوستان خوبم
که تو را شــــــاد کند.
گفتم : از دوست همین بس
که ز ما یـــــــاد کند.
تقدیم به شما دوستان خوبم
بعضی از آدم ها ابدی اند ...
ماندگارند
خواستنی اند
آرامش روح و دلخوشی زندگی اند ...
جنس نگاه و عطر نفس هایشان فرق میکند
کلام و گفتارشان جور دیگریست ...
آدم های ابدی...
دور و نزدیک بودنشان
آشنا و غریب بودنشان
حتی مجازی یا حقیقی بودنشان فرقی ندارد
مهم نیست سال و ماهی در کنارت باشند
یا ساعت و ثانیه ای....
این آدم ها بودنشان حتی
به کوتاهی نگاهی هم که باشد
یاد و خاطرشان را چنان در دل حک میکنند
که تا آخرین تپش خیالشان می شود
دل خوشی تمام روزگار ...🌺❤️
ماندگارند
خواستنی اند
آرامش روح و دلخوشی زندگی اند ...
جنس نگاه و عطر نفس هایشان فرق میکند
کلام و گفتارشان جور دیگریست ...
آدم های ابدی...
دور و نزدیک بودنشان
آشنا و غریب بودنشان
حتی مجازی یا حقیقی بودنشان فرقی ندارد
مهم نیست سال و ماهی در کنارت باشند
یا ساعت و ثانیه ای....
این آدم ها بودنشان حتی
به کوتاهی نگاهی هم که باشد
یاد و خاطرشان را چنان در دل حک میکنند
که تا آخرین تپش خیالشان می شود
دل خوشی تمام روزگار ...🌺❤️
مشاهده ۴ دیدگاه ارسالی ...
-
mina
.
قهوه‌هاے
تلخِ هر روزام
ڪَــَس تراز دیروز می شوند.....
آرامتراز هر روز می نوشم
مرداد هم ڪَذشت
با تلخی رفتنت مرا آواره ڪـرده‌اے....
در ڪافه هاے این شهر
در انبوه فنجان‌هاے تلخ ،
نشانی رفتن هاے بی دلیلت را
به "شهریورِ" از راه نرسیده خواهم داد....
" مرداد"
با رفتن #تُ رفت....
با بغض هاے تَه فنجانم مُرد....
"شهریور" در راه است #تُ چی....؟!
#پریناز_ارشد
࿐ྀུ༅࿇༅═┅─ -
گفته بودے ڪه تـو هم حال مـرا میفهمی؛
تلخی قصه ےِ هر فال مـرا میفهمی؛
بغض گیـرڪرده ےِ در آه مـرا میفهمی؛
خستـه ام خستـه تر از خستـه ،
مـرا میفهمی؟؟
#احمد_شاملو
࿐ྀུ༅࿇༅═┅─
تلخی قصه ےِ هر فال مـرا میفهمی؛
بغض گیـرڪرده ےِ در آه مـرا میفهمی؛
خستـه ام خستـه تر از خستـه ،
مـرا میفهمی؟؟
#احمد_شاملو
࿐ྀུ༅࿇༅═┅─
ظهر شد
صدای اذان خیالِ چشمانت
طنین انداز می‌شود
بر مناره قلبم
حی علی خیر العمل
اقامه میکنم نمازی
قنوتش را پر می کنم
از نیاز تو
می شود ذکر لبانم
به تسبیح دلدادگی
خواستن تو
در بی کران ایمانم
صدای اذان خیالِ چشمانت
طنین انداز می‌شود
بر مناره قلبم
حی علی خیر العمل
اقامه میکنم نمازی
قنوتش را پر می کنم
از نیاز تو
می شود ذکر لبانم
به تسبیح دلدادگی
خواستن تو
در بی کران ایمانم
امیدی بر جماعت نیست، میخواهم رها باشم
اگر بی انتها هم نیستم بی ابتدا باشم
چه می شد بین مردم رد شوی آرام و نامرئی
که مدتهاست میخواهم فقط یک شب خدا باشم
اگر یک بار دیگر فرصتی باشد که تا دنیا -
بیایم دوست دارم تا قیامت در کما باشم
خیابانها پر از دلدار و معشوقان سر در گم
ولی کو آنکه پیشش میتوانم بی ریا باشم؟
کسی باید بیاید مثل من باشد، خودم باشد
که با او جای لفظ مضحک من یا تو، ما باشم
یکی باشد که بعد از سالها نزدیک او بودن
به غافلگیر کردنهای نابش آشنا باشم
دلم یک دوست میخواهد که اوقاتی که دلتنگم
بگوید خانه را ول کن بگو من کی، کجا باشم؟
اگر بی انتها هم نیستم بی ابتدا باشم
چه می شد بین مردم رد شوی آرام و نامرئی
که مدتهاست میخواهم فقط یک شب خدا باشم
اگر یک بار دیگر فرصتی باشد که تا دنیا -
بیایم دوست دارم تا قیامت در کما باشم
خیابانها پر از دلدار و معشوقان سر در گم
ولی کو آنکه پیشش میتوانم بی ریا باشم؟
کسی باید بیاید مثل من باشد، خودم باشد
که با او جای لفظ مضحک من یا تو، ما باشم
یکی باشد که بعد از سالها نزدیک او بودن
به غافلگیر کردنهای نابش آشنا باشم
دلم یک دوست میخواهد که اوقاتی که دلتنگم
بگوید خانه را ول کن بگو من کی، کجا باشم؟
گاهی باران
همه دغدغه اش باغچه نیست
گاهی از غصه تنها شدنش می بارد
همه دغدغه اش باغچه نیست
گاهی از غصه تنها شدنش می بارد
میگفت: آدم متعلق به جایی که به دنیا
اومده و بزرگ شده نیست؛
آدم حتی متعلق به جایی که خوشحال یا
غمگین بوده هم نیست؛
آدم متعلق به اونجاییه که دلش میخواد
باشه ولی نیست ...
اومده و بزرگ شده نیست؛
آدم حتی متعلق به جایی که خوشحال یا
غمگین بوده هم نیست؛
آدم متعلق به اونجاییه که دلش میخواد
باشه ولی نیست ...
کاش باران بودم
و غم پنجره را می‌شستم
و به هر کس که پس پنجره غمگین مانده
از سر عشق ندا می دادم
پاک کن پنجره از دلتنگی
که هوا دلخواه است
گوش کن باران را
که پیامی دارد
دست از غم بردار
زندگی کوتاه است
باز کن پنجره را
روز نو در راه است ...
و غم پنجره را می‌شستم
و به هر کس که پس پنجره غمگین مانده
از سر عشق ندا می دادم
پاک کن پنجره از دلتنگی
که هوا دلخواه است
گوش کن باران را
که پیامی دارد
دست از غم بردار
زندگی کوتاه است
باز کن پنجره را
روز نو در راه است ...
می خواهم به اتفاقاتِ خوبِ نیفتاده
اعتماد کنم
و ایمان داشته باشم که یکی از همین
روزها خواهند افتاد
درست لابلای مشغله هایی که از سر و
کولِ روزمرگی هایم بالا می روند ،
در دلِ نگرانی هایی که حوالیِ باورهایِ
من ، جا خوش کرده اند،
و در اعماقِ خستگی هایِ مفرط و
تکراری ام …
اتفاقاتِ خوب ، خواهند افتاد
و من دوباره شبیهِ کودکی ام ؛
لبخند خواهم زد …
اعتماد کنم
و ایمان داشته باشم که یکی از همین
روزها خواهند افتاد
درست لابلای مشغله هایی که از سر و
کولِ روزمرگی هایم بالا می روند ،
در دلِ نگرانی هایی که حوالیِ باورهایِ
من ، جا خوش کرده اند،
و در اعماقِ خستگی هایِ مفرط و
تکراری ام …
اتفاقاتِ خوب ، خواهند افتاد
و من دوباره شبیهِ کودکی ام ؛
لبخند خواهم زد …
به مَن صُبح بخیر نگو
فَقط لبخند بزن
لبخندَت ،
تمام عُمرم را
بِخیر می کُند ...
فَقط لبخند بزن
لبخندَت ،
تمام عُمرم را
بِخیر می کُند ...
هر آدمی به یه نفر احتیاج داره
که مثل بقیه نباشه
وگرنه دنیا پر از بقیه‌ست...
که مثل بقیه نباشه
وگرنه دنیا پر از بقیه‌ست...
واقعیت این است که تَهِ تهَش
همه ی ما دلِمان برای "کودکی"
تنگ می‌شود
که خودمان بود!
جسور و بی پروا،
شلوغ و پر سر و صدا شاید هم آرام...
اما سر زنده و بیخیال!
کودکی که در لحظه زندگی می‌کرد؛
اگر قهر می‌کرد قهرش تا قیامتی بود
که زود از راه می‌رسید!
وسطِ گریه هایش می‌خندید
و از همه مهم‌تر با خیالی راحت، می‌خوابید!
من این بار عجیب دلم کودکی را میخواهد
که از من بسیار دور است... 🕊🍂
همه ی ما دلِمان برای "کودکی"
تنگ می‌شود
که خودمان بود!
جسور و بی پروا،
شلوغ و پر سر و صدا شاید هم آرام...
اما سر زنده و بیخیال!
کودکی که در لحظه زندگی می‌کرد؛
اگر قهر می‌کرد قهرش تا قیامتی بود
که زود از راه می‌رسید!
وسطِ گریه هایش می‌خندید
و از همه مهم‌تر با خیالی راحت، می‌خوابید!
من این بار عجیب دلم کودکی را میخواهد
که از من بسیار دور است... 🕊🍂
چون مراد دل و جانم، تویی از هردو جهان
از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا
از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا
مدال و افتخارات
ღمهدیارღ
بخَــند ؛
آنقَـــدر جـانانہ ،
کہ دل ِ تمام ِ ثانیہ‌ها شاد شود
این نهایتِ مهربانیِ توست
در حَــق ِ دُنیایی ؛
کہ در برابر ِ حجم غم‌هایمان
کَــــم آورده ...
لینک
mina
بخَــند ؛
آنقَـــدر جـانانہ ،
کہ دل ِ تمام ِ ثانیہ‌ها شاد شود
این نهایتِ مهربانیِ توست
در حَــق ِ دُنیایی ؛
کہ در برابر ِ حجم غم‌هایمان
کَــــم آورده ...
لینک