bijan

▫️پسربچه ای پرنده زيبايی داشت و به آن پر‌نده بسيار دلبسته بود.
▫️حتی شبها هنگام خواب، قفس آن پرنده را كنار رختخوابش می‌گذاشت و می‌خوابید.
▫️اطرافيانش كه از اين همه عشق و وابستگی او به پرنده باخبر شدند، از پسرڪ حسابی كار می‌كشیدند.
▫️هر وقت پسرڪ از كار خسته می‌شد و نمی‌خواست كاری را انجام دهد، او را تهديد می‌ڪردند كه الان پرنده‌اش را از قفس آزاد خواهند كرد و پسرڪ با التماس می‌گفت: نه، كاری به پرنده‌ام نداشته باشيد، هر كاری گفتيد انجام می‌دهم.
▫️تا اينڪه یڪ روز صبح برادرش او را صدا زد كه برود از چشمه آب بياورد و او با سختی و كسالت گفت، خسته‌ام و خوابم مياد.
▫️برادرش گفت: الان پرنده‌ات را از قفس رها می‌ڪنم، كه پسرڪ آرام و محكم گفت: خودم ديشب آزادش كردم رفت، حالا برو بذار راحت بخوابم، كه با آزادی او خودم هم آزاد شدم.
▫️اين حكايت همه ما است. تنها فرق ما، در نوع پرنده ای است كه به آن دلبسته‌ایم.
▫️پرنده بسياری پولشان، بعضی قدرتشان، برخی موقعيتشان، خلاصه شیطان نفس ،هر كسی را به چيزی بسته‌اند و ترس از رها شدن از آن باعث شده تا دیگران و گاهی نفس خودمان از ما بیگاری کشیده و ما را رها نکن

به قول جناب کافکا:
♥️"اگر میلیونها نفر دوستت داشتند من یکی از آنها بودم ؛
اگر یک نفر دوستت داشت من او‌ بودم و‌ اگر هیچکس دوستت نداشت من مرده‌ام ..!"♥️