Pegah

که باید تورو نفس کِشید #پناه

‏یه نفس عمیق بکش، زیر لب به خودت بگو
"بذار فراموش بشه."

‏مهمانِ آن خانه‌ام که راهم نمی‌دهند.

«بالاخره گذشته‌ت پیدات می‌کنه
و گیرت می‌ندازه»

‏دل‌ها برای چه تنگ می‌شوند ؟

‏امان از این شب‌های طولانی بی صاحاب

با جای زخمی که بر تنم مانده بود
گوشه ای برای خودم نوشتم
مرا ببخش که رنجاندمت در آدینه ای که شایسته ی شادی بودی…

وقتی میخندی برام
خونه آفتابی میشه
#پناه

‏پیر شدم عزیزم. دیگه بی‌واهمه دوست داشتن از من بر نمیاد.

تنها حرفی که فقط خودت به دروغ بودنش باور داری اینه که به همه میگی نمی‌خوام اونی که رفته یه روزی برگرده.

هیچکس، هیچکس این‌جا به تو مانند نشد.

بهانه کرد وداع و دگر نیامد باز

"تو مرده‌ای و من هنوز نگران چین پیشانی‌ات هستم."
برای #خان_بابا ی عزیزم

خان بابا وقتی این عکسُ از ما میگرفته هیچوقت فکرشم نمیکرده که تو یه تنه به تمام زندگی من تو یه شب گند بزنی و هرچی داشتیم رو به سخره بگیری بچه منو بچه خودتو آواره کنی تن منو تو خونم حتی وقتی اون تویی بلرزونی ، منو بندازی وسط یه مشت یه لا قبا وقتی خودت گیر افتادی ،کاش توجیحی داشته باشی بابت این همه گند و کثافتی که یهو رو شده
علیرضا ما بزرگ شدیم اما دنیا هنوز داره مثل کودکی گولمون میزنه و همه چیزمونو یکی یکی میگیره، همه چیو...

مرا فراق چنین کرد، من صبور نبودم.

دردِ من آنقدر عمیق است که پشت چشمم گیر کرده و اگر بخواهم گریه کنم اشکم کامل در نمی‌آید.