HadY

انگشت به لب مانده ام از قاعده ی عشق
ما یار ندیده تب معشوق کشیدیم

تو گر گناه من شوی
توبه نمی کنم ز تو

آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دیگر نیاندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد
عجب از محبت من که در او اثر ندارد
غلط است هر که گوید که به دل رهست دل را
دل من ز غصه خون شد دل او خبر ندارد

صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم
یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی

نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیست
گوش کن نبض دلم زمزمه اش با تو یکی ست

از خواب چو برخیزم
اول تو به یاد آیی

اگر فقط این دوری اجباری از تو نبود،
اگر فقط تو را در کنار خود داشتم،
می‌توانستم بگویم که آرام‌ترین، شادترین
و امیدوارترین روزهای عمرم را می‌گذرانم..

درگیر تو بودم که نمازم به قضا رفت
در من غزلی درد کشید و سرِ زا رفت
سجاده گشودم که بخوانم غزلم را
سمتی که تویی عقربه قبله نما رفت‌

معشوقه به چشم دیگران نتوان دید
جانان مرا به چشم من باید دید

لیلی وش به حال زارم بنگر
مجنون زمانه از برای تو شدم

به خودم آمدم ‏انگار تویی در من بود
‏این کمی بیشتر از ‏دل به کسی بستن بود

اگر چه دوست به چیزی نمی‌خرد ما را
به عالمی نفروشیم مویی از سرِ دوست