ATOSAآتوسا

‏خواستن " #تو"
تنها خواستنیه
که تو دلم
ثابت مونده و میمونه

عشق پاڪــم
یه دونه دوست دارم چون یدونه ای
دوتا دوست دارم چون دومیت وجود نداره
صد تا دوست دارم چون تا صد ساله دیگه هم که بگردم
مثل #تو را پیدا نمیکنم

‌بانــوی من !‌
‌شعر آبرویــم را برده است‌
‌و واژگان رسوایت ساختــه اند‌
‌من مــردی هستم‌
‌که جز عشـــقم را نمی‌پوشم‌
‌و تو زنی که جز لطــافتت را‌
‌پس کجا برویم دلبـــرم؟‌
‌و نشــان عشق را چه سان بر سینــه‌ ‌‌بیاویـــزیم؟‌
‌و عید والنتیــن قدیس را چه سان جشن بگیریــم؟‌
‌در روزگاری که عشق را نمی‌شنـــاسد‌...

نــزار قبـــانی :
بانـــوی من !
آرزو دارم
در روزگاری دیگــری دوستت می‌داشتــم
روزگاری مهربان‌تـــر ، شاعرانــــه‌تر
روزگـــاری که
شمیم کتـــاب ، شمیم یاسمـــن
و شمیـــم آزادی را
بیشتـــر حس می‌کرد.

از خودم برایت بگویم؟
از خانه، از خیابان
شهر، صدای پایِ ما، شب؟
از کجا برایت بگویم
عشق من!
جایی که #تُ نیستی، گفتن دارد؟

دیدن لَبـخَندی کهِ رو لَبـایِ توئه
‌قَشَنگ تَر از خَنـدهِ هایِ
‌از تَهِ دِل خوُدَمهِ

تمامِ شهر را هم که قدم بزنم
باز به بازوهایت محتاجم
به یک بغلت که درد را به فراموشی بسپارد
خیلی میخواهمت
آن قدر که لب خشکیده آب را
خیلی میخواهمت
آن قدر که پرنده پرواز را
هر صبح با سلامِ تو آغاز میشود
و چه شیرین است بوسیدنِ چالِ گونه هایت
و این قشنگترین بهانه برای سلامِ هر صبحِ من است
و من هر روز تو را
در درونِ لیوانِ رویِ میزِ صبحانه به هم میزنم
و سر میکشم همه ی دوستَت دارم هایمان را
همیشه باش و بمان
که تنها تو آرامِ جانِ منی

مگه میشه مامانی که رفته جلو مدرسه تا بچشو بیاره خونه،دست یکی از بچهای دیگه رو بگیره بجای بچه خودش؟بگه اون یکی خوشگلتره قویتره اونو ببرم بجای بچه خودم؟واسه مامانا هیشکی بچه خودشون نمیشه
اینطوری عاشق هم باشید

تو
دوست داشتنت را
بہ من بسپار
تا با تار و پود جانم بهترین
تن پوش عشق را برایت ببافم.

نمیدونم چی شد
یهو از کجا وارد زندگیم شدی
فقط میدونم
هیچکس برام تو نمیشه
تو خاص ترین فرد زندگیمی

یکی هست ،
که نفسم به نفسش بند ،
کسی که اگه هر روز باهاش حرف بزنم ،
بازم بی قرار صداشم ،
یکی رو دارم که شده همه زندگیم ،
یکی که بهم فهموند میتونم عاشق بشم ،
یکی یه دونه ی خودم
با دنیا عوضت نمیکنم

صـدایِ قلب " تُ "
بهتـرین آهنگ دنیـاست

‏یه وقتایی انقد خسته و تنهایی که دلت میخواد یکی کنارت باشه خودتو بچپونی تو بغلش و بگی:چقد خوبه که تو رو دارم،به درک که خیلی از مشکلا حل نمیشن...

هر شب میانِ بازُوانت هجی میکنم دوستَت دارم را
و تو هر شب در هر هجا اسیر میکنی مرا
دست خودم نیست بخش بخش کردنِ این بوسه هایمان
ساده به دست نیاورده ام تو را
که ساده و آرام هم ببوسمت
چیزی نپرس و نگو از گریه هایِ بی صدایِ شبانه ام
که ترسِ از دست دادنَت خواب را از چشمانم رُبوده است...
صورتم را که از لابه لای موهایت بیرون میکشم
تازه نوبتِ شانه کردن موهایِ باران خورده ات است

تو آرامشم باش و با آغوشت
خیالی ازشب بوسه هایت را روی گونه هایم به یادگار بگذار
آرامش شب های بیقراری ام باش
بگذار سکوت نفس هایت خاموش کند نبض طوفانی قلبم را...