در حقیقت شما خود را قربانی می کنید تا خودی دیگر که پاک تر است و حقیقی تر است متولد شود .
در میعادگاه نیز قربانی خودِ ابراهیم بود .
ابراهیم خویش را قربانی می کرد .
او قُرب را که خوشایندترش بود می خواست و مَدخلِ قرب هم چیزی نبود جز " قربانی " ....
او خویش را قربانی کرد تا به قرب دوست رسید .
و