تا حالا شده برید بالای یک بلندی  و به عمق منظره نگاه کنید طوری که همه چیز اون پایین براتون کوچیک به نظر برسه ؟مثلآ بام تهران . یا جاده امامزاده داوود و تپه سلام ...
بعد همینجور که دارید نگاه میکنید ، فکر کنید اگر ازینجا بپرید چه اتفاقی میفته ... 
چند بار وسوسه شید که بپرید بدون اینکه به عاقبتش فکر کنید ..
بعد اون حس خودخواهی و خود دوستی مانع ازین کار بشه ...
و سرانجام برای اینکه کاری کرده باشید ، یه چیزی رو که خیلی دوست دارید پرت کنید پایین
یه چیزی مثل گوشی موبایل . یا زنجیر طلای گردنتون که یاداور خاطرات قشنگتونه . یا ..... و نگاهتونو با اون چیز به عمق ناکجا آباد سوق بدید .
من امروز این حس رو تجربه کردم . 

 99/4/1


پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.