Faryad

بعضی‌ها از دوست داشتن ،حربه می‌سازند.. می‌دانند کسی که دوست‌شان دارد، نمی‌تواند بی‌رحم وخودخواه باشد.. محبت برایشان افساری‌ست که منافع شخصی‌شان پیش برود..
بعضی دوست داشتن را ، کوچک می‌کنند ، اندازه‌ی دیدشان به آدم‌ها، به جهان و به هرچیزی که تنها ابزار رسیدن آنان به دلخواه‌شان ست.
دوست داشتن، اگر ابزارشود ، اگر راهی باشد برای باج گیری، اگر مسیرش بیفتد به سوءاستفاده‌های شخصی،اگر تبدیل شود به تهدید و ارعاب و فشارهای ناخوشایند، بی اثر می شود. پر می‌شود از حس ناخوشایند نفرت . وجهان بین آدم‌ها، تاریک و سیاه می شود.
دوست داشتن نه به زور و اجبار، نه به تحمل و فشار ،ممکن نیست ..اگرهم ظاهرا باشد، از زلالیت‌ش منحرف شده ... گندابی است که می‌خواهد هرچیز دیگررا نیز مثل خود آلوده کند..
باید تا می‌شود دورشد ، باید پرهیز کرد ازاین دوست داشتن‌های قلابی ..ازاین خودشیفتگی افراطی آدم‌ها... ازاین احساسی که سمی‌ست .
باید همانقدر که برای دوست‌داشتن خودمان ارج و اعتبار قائلیم،هر "احساس مهری" را هم ،فقط نوع اصل ونابش را بخواهیم .. ذلیلِ محبت نشویم بلکه بگذاریم "دوست‌داشتن" سربلندی‌مان باشد..

۲

۱۷۸

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.