تکرا ر؛ آدم را دچار عادت می‌کند. مثل عادت به
مرگ. فکر می‌کنید چرا رییس دانشگاه آلبرتا کانادا ، هنگام خبر مرگ دانشجویان
دانشگاه‌اش در پرواز مرگ ، گریه کرد ؟ او عادت به شنیدن خبر مرگ نداشت . ولی
ما عادت کرده‌ایم .


در یک هفته‌ای که گذشت 167 نفر را در سقوط
هواپیما ، حدود 70 نفر را در مراسم تشییع پیکر و 20 نفر را در سقوط اتوبوس
به دره از دست دادیم . 257 نفر در یک هفته . این آمار از کشته شدگان یک
عملیات تروریستی یا حتی برخی جنگ‌ها هم بیشتر است .


وقتی که عادت می‌کنیم ، دیگر نمی‌توانیم واکنش نشان بدهیم . بدنی که بی حس شده است به هیچ دردی واکنش نشان نمی‌دهد .


وقتی شنیدن خبر انفجار تروریستی در عراق یا
افغانستان را می‌شنوید ، چه حسی دارید ؟ تقریبا هیچ . اما وقتی خبر یک عملیات
تروریستی در اروپا یا آمریکا پخش می‌شود همه حس هم دردی دارند و نگران
می‌شوند . خیلی از ما به وقوع حادثه در افغانستان و عراق عادت کرده‌ایم اما
برای‌مان قابل قبول نیست که مثلا در دانمارک شاهد یک انفجار تروریستی
باشیم .


ما با مرگ واتفاقات تلخ آمیخته شده‌ایم . ما در
جغرافیای زندگی می‌کنیم که مرگ ؛ کسب و کار مردم است . ما در منطقه‌ای زندگی
می‌کنیم که مردم به خاطر اختلافات قومی و مذهبی ، گلوی هم را می‌درند . ما در
منطقه‌ای زندگی می‌کنیم که مردم به خون دیدن عادت می‌کنند .


ما چندان علاقه نداریم مشکلات را حل کنیم بلکه تلاش می‌کنیم به آن عادت کنیم .


آلودگی هوا را ببیند . اینقدر راهکاری برای آن
پیدا نکردیم که دیگر به آن عادت کرده‌ایم . همه می‌دانیم زمستان که می‌آید
دیگر نباید منتظر برف باشیم . بلکه باید خود را برای هوایی پر از دود آماده
کنیم . عادت کرده‌ایم به جای آدم برفی ، آدم دودی بسازیم .



ما به گرانی عادت کرده‌ایم . روند عادی شدن گرانی
در ایران هم روش مشخصی است . آن قدیم‌ها یکم غُر می‌زدیم . الان در فضای
مجازی جک و کمپین می‌سازیم و بعد عادت می‌کنیم .


اینقدر به گرانی عادت کرده‌ایم که هرچه قیمت یک کالا گران‌تر بشود ما آن را بیشتر می‌‎خریم که خدای ناکرده ضرر نکنیم .


ما حتی اینقدر عادت کرده‌ایم که به راحتی شعارهای
همه نامزدهای انتخابات مختلف را باور می‌کنیم . عادت کرده‌ایم که باور
کنیم . عادت کرده‌ایم نماینده‌ای بگوید برای یک شهر هزار نفری فرودگاه
می‌سازد . عادت کرده‌ایم رییس جمهوری بگوید ابر مشکلات را برای همیشه از سر
ایران دور خواهد کرد .


چون عادت به باور کرده‌ایم دیگر سوال نکنیم که آقا ، خانم ، چه بلایی سر آن شعارها آمد .


پس باید به مشکلات بزرگ و کوچک بگوییم : « بیایید ما عادت می‌کنیم»