"کاش شوهرِ منم عین تو بود و مثل تو فکر میکرد"
پیام یکی از دوستای مجازی بود که از صبح درگیرم کرده.ساده و کوتاهه ولی
وقتی توش عمیق میشی میبینی چقدر داستان داره و برای من ناراحت کننده
س...دوباره بخونینش.با دقت بیشتر.



گوشیمو گذاشتم کنارم. بالشو بلند کردم فشار دادم رو صورتم...پوف...من حتی
زورم به خودمم نمیرسه...تازه میدونستین آدم نمیتونه به اختیار خودشو
بکشه؟مثلا نمیتونه با بالش خودشو خفه کنه.یا نفسشو تا خفگی مطلق حبس
کنه.عامل مرگ باید جوری باشه که راه برگشتی نذاره.مثل طناب دار...یا
تیغ...یا پریدن از بلندی.. درغیراینصورت بدن به لحاظ غریزه مانعت میشه.

و من واقعا دوست داشتم میتونستم خودمو خفه کنم.جدی میگم.

خلاصه روزم اینطوری شروع شد.با یه جمله ی کوتاه، اما یک معنیِ عمیق.



خیلی وقتا شده من خودم متنی خوندم و دوست داشتم اون نویسنده مالِ من
بودش.یا مثلا...داشتمش یا اصلا جاش بودم.اما میدونین...شما که غریبه
نیستین...من اصلا زندگیِ قشنگی ندارم.آروم هست؛ اما قشنگ نیست.



مثلا شما قدم زدنهای شبانه ی منو در طول و عرض خونه به دلیل بیخوابی شدید
ندیدین.گریه های بی دلیل....بدغذایی....بداخلاقی هام...ندیدین هرپنجشنبه عصر که باید برم پیش روانپزشکم و دوز
داروهامو چک کنه و اگر خیلی خل شده بودم منو پیش مشاور بفرسته رو ندیدین
که چقدر عصبی و ناراحتم و در طول مسیر رو فرمون میکوبم.



شما اصلا منو روبروی مشاورم ندیدین که چقدر رفتارم عجیبه...عرق میکنم و زانوهام میلرزن.



شما خیلی از تیرگی های زندگی منو ندیدین.

بی خبرین از اینکه چقدر داروهام باعث سردی و بدخلقی من شدن.شما فقط افکار
منو میبینین و میخونین و خبر از پهنای ناپیدای زندگیم ندارین که در اوج
تنهایی و بی پناهی باید پاسخگوی هزارتا درخواست باشم .



دارم به این فکر میکنم که دیگه پیش اون دکتره نرم.چون فکر
میکنم نباید دارو بخورم.تنها تجویز خوبش این بود که فکرهات رو بدون سانسور
بنویس و بنویس و بنویس اینقدر که احساس کنی سبک میشی.و من دارم همین کارو
میکنم.اما دیگه این داروهای لعنتی بدمزه که وقتی قورتشون میدم حس میکنم یه
تیکه کاکتوس تلخ بلعیدم رو دوست ندارم...



میخوام عادی باشه رفتارم.میخوام روبروی کسی میشینم عرق نریزم ...میخوام خودم باشم...خودِ خودم

میخوام بتونم تمرکز کنم...
من آدمم.وگرنه...
یکی بهم بگه به چی تبدیل شدم...


#دلنوشته

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.