باید به دهان تو رجوع کرد،
لبخندت را بوسید
پنجره ی روحت را
آنجا که خواب از سر خیالم پراند،
آنجا که بوسه غرق بود،
در ابدیت...!
بگو چندبار می توان عاشق یک لبخند شد؟
چندبار می توان غنچه ای را چید،
باز در حسرت چیدنش جان داد؟
لبخندت را می بوسم
آنجا که هنوز عشق اتفاق می افتد!
حالا آغشته ام کن به روحت
یا با من،دهانم را شریک شو
پسند
موردی برای نمایش وجود ندارد.
بازنشر
موردی برای نمایش وجود ندارد.