میانِ خواب وُ رؤیا طرحی از کابوس می گردم

شبیه لحنِ بی پروایِ یک ناقوس می گردم

 

تو تنها رفته ای بیرون وَ من در رختخوابی سرد

اسیرِ اضطرابِ ساعتی منحوس می گردم

   

تمامِ روز و شب کز می کنم در گوشه ی خانه

ولی تا انتهایِ جاده یِ چالوس می گردم

 

همان وقتی که سهمم از نبودت پختن و جاروست

به همراهِ خیالت غرق ِاقیانوس می گردم

 

بیا ای مرد پاییزی وُ سر بر شانه ام بگذار

برای ِخستگی هایت پر ِطاووس می گردم

 

صدایت گوشواری شد به گوشم قیمتی ، نایاب

که از برقش درونِ کوچه بی فانوس می گردم


( مریم انصاری فر )

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.