رقص واژه ها

تمام راه با توام
با تو پرندگان را تماشا می کنم
با تو زیر سایه ی درخت می نشینم
با تو تمام خستگی هایم را از تن بیرون می کنم
حتی بر زانوان تو به خواب می روم
راه که تمام می شود
باز هم دلتنگ توام
دلتنگ تمام آسمان و درخت
دلتنگ تمام پرنده های جهان
دلتنگ بال های خیالی
که تو را به من
که مرا به تو می رساند...

یک نفر باید باشد که
بدون ترسِ ِ هیچگونه قضاوتی برایش همه چیز را تعریف کنی
تمام حرف هایی که دارد آرام آرام درونت می گندد را به زبان بیاوری
از آن حرف هایی که شب ها موقع خواب به بی رحمانه ترین شکل ممکن به سرت هجوم می آورند
و رسالتشان این است که خواب را از تو بگیرند
حرف هایی که وسط قهقهه هم اگر یادشان بیوفتی لال می شوی!

یک نفر که وقتی تو دهن باز کردی نگوید آره می دانم، اصلا یک نفر باشد که هیچ چیز نداند
یک نفر باشد در این دنیا که نصیحت را بلد نباشد...
یک نفر که وقتی برایش تعریف میکنی که کارم دارد به جاهای باریک می کشد،
پوزخند نزند، به شوخی نگیرد
جدی بگیرد، خیلی هم جدی بگیرد،
آنقدر که یک سیلی جانانه مهمانت کند و با تمام قدرت اش بزند زیر گوشت
یک نفر که تجربه ی هیچ چیز را نداشته باشد،
مثل همه ی آنهایی که خود را علامه دهر می دانند نباشد!
وقتی که برایش تعریف میکنی دستپاچه شود، گوش بدهد،
برایت فتوای ابوموسی اشعری صادر نکند،
راه کار ندهد، فقط گوش کند ..
یک نفر که بداند این چیزهایی که تو تعریف میکنی جواب منطقی ندارد،
اصلا منطق در مقابل این حرف ها بیچاره است

خیلی از آدم ها میخواهند حرف بزنند صرفا

من تمام خنده های جهان را گم کرده ام،
پر شده ام از این همه تاریکی...
حالا تو هی از باران و
کوچه های خیس شعر به من بگو
از سیب و هوس،
و من پشت می کنم به هر چه لبخند است
به هر چه آفتاب...
رو می کنم
به شب،
به تمام بغضی
که راه نفسم را بند می آورد...
من هوا کم می آورم...
عشق من، چیزی نگو؛
فقط بیا...

با مهربانترین کلام یعنی سلام

دیروز حوالی هوای عصر، عطر رازقی ها پرکرده بود همه صحن و سرای خانه دل را. از خیالم گذشت دارند کوچه را آب می زنند (آب زنید راه را، هین که ...).... خودم را به اشتیاق کوچه رساندم. اگر تو نبودی پس چرا اینقدر صدای درکوبه شبیه تپش تند قلب من بود. اگر تو نبودی پس چرا اینقدر پلک چشم هایم می زند. چرا اینهمه بلوا دارند ماهی های کشیده انگشتانم روی صفحه کلید؟ من باید جایی میان باغچه خانه چند تا دانه نیلوفر بیندازم تا وقتی آفتاب مرا دور ساقه های خشک نرده می پیچد، کسی مرا یاد بی تابی های تو بیندازد..

دل مـن حوصلـه کن عشق معما دارد
او کـه بشکسته تو را شوق تماشا دارد
عشق تو رفته و دیگر اثری از او نیست
چشم تو در پی او  خواهش بیجا دارد
گوش کن ناله ی نی را به غزلخوانی من
غــزلــم دم  بــه دم آوای تبــرا دارد
دل معشوقـه ندانست دمی قدر تـورا
کـه نفس های تو گرمای مسیحا دارد

خومار خومار گؤزلَریمه باخیرسان
باخیشینلا یاندیریرسان یاخیرسان
دنیز اُولسان جُوشان چایا دؤنورسَن
اورَہ گیمه داملا داملا آخیرسان
مین بیر سِئودا  دالغالانیرگوزونده

بیا و کَشتیِ ما در شَطِ شراب انداز..!

ز جورِ چرخ چو حافظ به جان رسید دلت
به سویِ دیو مِحَن ناوَکِ شهاب انداز

#رقص_واژه_ها

سلام دوست من!
تولدت مبارک!
AYSAN
ارادت قلبی

#رقص_واژه_ها

إلهي ما أقرَبَكَ مِنّي و أبعَدَني عَنكَ...

خدایا چقدر به من نزدیکی و من از تو دورم...

فرازی از دعای عرفه

شبگرد عاشق

عاشق شبگرد

دلتنگ شدم وقتی گفتی ز تو مهجورم
رفتی و به دنبالت ، می آیم و مجبورم

من بی تو شدم مجنون یک عاشقم و شبگرد
دنبال تو می گفتم... با گریه نرو برگرد

جمعی همه از خواب و با یاد تو من مستم
من هر چه که هستم بازم عاشق تو هستم

باز از سر شب تا صبح با ذکر تو بیدارم
این چهره زردم بین از عشق تو بیمارم

ای عشق بگو امشب از من تو چه می خواهی
حکم آن چه تو می دانی فرمان به چه می خوانی

محمد خوش بین

#لطفا_پیداش_نکنید ...

#رقص_واژه_ها ♡