هوا ابری ست و
آسمان بارانی
زندگی جریان دارد
و من همچنان دلتنگ توام
بساط دلتنگی را باران فراهم کرده است
غم این دل مگر یکی و دوتاست
چه حسرت ها که جایش در دل ماست .
تمام هفته دلم بی بهانه میگیرد ....
تا ابد مهر توبیرون نرود از دل من
تقدیر تلخ بی تو بودن را
چه تدبیر ...
سخت ترین قسمت رفتن آدما اینه که
هیچ وقت خاطره هاشونو
باخودشون نمیبرن
تو نظر کن به دلم
حال دلم خوب شود
تنگ است دلم قوت فریاد کجایی ..
اگر گمان میبری که دلم بر ایت تنگ نمی شود
بدان که بعضی گمان ها گناهند ...
پروازت آرام و رها
جانمن ....
شد ز غمت خانه سودا دلم ....
شب همه ما یکی بود
اما
تاریکی هایمان فرق داشت