ارش

ديگران ازبوي گل مستندوماازروي دوست    ديگران ازساغروساقي وماازحام دوست

دلتنگي هميشه ازنديدن نيست لحظه هاي بيخبري پرازدلتنگي است

نوازش كن دستانم را...نترس تنهايي واگيرندارد..

زنده ميشوم درلبخندي که ازتوسهم هميشه من است

تو ان نگاه تازه اي که ميشود بازلال چشمهاي تووضوگرفت

فراموش نکنيدکه به غريبه هاکمک کنيد چون خيلي هابه اين طريق به فرشته هاکمک کرده اند   نوشته اي عبراني

بهتراست راه رادوبار بپرسيدتااينکه گمش کنيد   

مکررترين خاطره!تکرارشو   نگذاراين انعکاس تبدار درکمين حادثه ي  اينه ي چشمهاي توبشکند. باورکن درموازي ترين نارسيده ي نگاهت  يک نفس يک نقطه چين  باقي مانده است وتومسافر! ازابروي ترانه ام بگذر که درقمارچشمهاي توديگرچيزي براي باختن نمانده است

ممکن بوددريک کلبه کوچک زاده شوم امااراده ان راداشتم که همراه بادوستارگان پروازکنم   ژاکلين کوچران

توهميشه تريني همان نابهنگام بي تكرار كه ميماني وميدانم حتي اگرمرامهربان ندانسته اي!

ماخوداگرزبادخزان زرديم   بهرشماگل وسوسن اورديم

بهترين فردشماكسي است كه خدااوراكمك كندتامالك خويشتن شود

سوختن به ديدن نميشودآتش بگيرتاحس كني

ازآن ترسم اي گل! كه باكس نماني      نماندي ازاين پيش وزين پس نماني!

دوست خواهي داشت حادثه اي راکه زماني ديگرنخواهي داشت  عشقي تورامسخ ميکند  ونخواهي فهميد که يکوتي گنگ  اغازماجراست!